Zelfstandig zich kunnen kleden is een onderdeel van zelfzorg. Beperkingen in dit vermogen duiden op een verminderde zelfredzaamheid op dit gebied. Deze activiteit wordt samen met activiteiten zoals onder andere eten, drinken en zich wassen, ook aangeduid als algemene dagelijkse levensverrichtingen (ADL). Dit zijn de handelingen die mensen dagelijks in het gewone leven verrichten. De mate waarin een persoon al deze activiteiten zelfstandig kan verrichten zijn een maat voor de totale zelfredzaamheid.

Zich zelfstandig kunnen wassen is een onderdeel van zelfzorg. Beperkingen in dit vermogen duiden op een verminderde zelfredzaamheid op dit gebied. Deze activiteit wordt samen met activiteiten zoals onder andere eten, drinken en zich kleden, ook aangeduid als algemene dagelijkse levensverrichtingen (ADL). Dit zijn de handelingen die mensen dagelijks in het gewone leven verrichten. De mate waarin een persoon al deze activiteiten zelfstandig kan verrichten zijn een maat voor de totale zelfredzaamheid.

Een verpleegkundige interventie is de verzorging en/of behandeling die een verpleegkundige uitvoert op basis van een deskundig oordeel en klinische kennis. Het is een onderdeel van het verpleegkundige proces; interventies worden bepaald naar aanleiding van geïndiceerde zorgproblemen (verpleegkundige diagnoses) en op grond van behandeldoelen. De interventies worden geconcretiseerd in verpleegkundige acties.
In de thuiszorg situatie kunnen na instructie sommige acties ook door de patient zelf of door een mantelzorger verricht worden.

De totale vochtinname en totale vochtuitscheiding binnen een bepaalde tijdsperiode: een disbalans kan leiden tot bijvoorbeeld uitdroging of overvulling.

Een voedingsadvies is een beschrijving van voeding voor de patiënt, die aan specifieke eisen moet voldoen in verband met de gezondheidstoestand van de patiënt. Allergieën en overgevoeligheden of kauw- en slikproblemen kunnen aanleiding zijn voor speciale voeding.

Een gezonde voeding houdt in dat we niet te veel of te weinig eten (energie-inname in balans met het energieverbruik) en dat de voedingssamenstelling (m.b.t. belangrijke voedingsstoffen) is zoals aanbevolen door de Gezondheidsraad. Voor een zuigeling betekent dit dat het kind borstvoeding, kunstvoeding of een combinatie hiervan krijgt.

Vrijheidsbeperkende maatregelen zijn maatregelen (fysiek of verbaal) die gebruikt worden om de betrokkene bewust in zijn/haar vrijheid te beperken. Onder deze definitie vallen vele vormen van vrijheidsbeperking, zoals (niet uitputtend) : dwangbehandeling (bijv. gedwongen medicatie); beperking in bewegingsvrijheid (bv. bedhekken volledig omhoog, tafelblad aan stoel); fixatie (bijvoorbeeld armspalk ter voorkoming dat infuus wordt verwijderd); inzet van elektronische hulpmiddelen voor bewaking waar patient zich bevindt.

Een wond is een onderbreking van de continuïteit van de huid, veelal veroorzaakt door externe invloeden. Een veelgebruikte model om de wondkenmerken vast te leggen is het TIME (Tissue’, ‘Infection’, ‘Moisture’, ‘Edge’) model, waarbij de wond systematisch wordt beschreven. Bij wondweefsel (T uit het TIME model) wordt gebruik gemaakt van de indeling van het WCS model (Woundcare Consultant Society, WCS Kenniscentrum Wondzorg). Het WCS model is niet geschikt voor de beschrijving oncologische ulcera. Hiervoor bestaat een andere classificatie. Oncologische ulcera zijn huiddefecten die zijn ontstaan door het tumorproces. Zij onderscheiden zich van oncologische wonden die ontstaan ten gevolge van de behandeling van kanker, bijvoorbeeld radiotherapie, chemotherapie of chirurgie. Het concept beschrijft geen decubituswonden en brandwonden. Hiervoor kunnen de betreffende bouwstenen gebruikt worden.

Een langdurige of levenbedreigende ziekte is in vrijwel alle gevallen een traumatisch ervaring voor de patiënt en zijn omgeving. Iedere patiënt gaat op zijn eigen manier hiermee om. De manier waarop iemand met problemen en stress omgaat, wordt ook wel coping genoemd. Ziektebeleving gaat in op zowel de inschatting door de patiënt van zijn situatie als op de wijze waarop de patiënt en zijn omgeving met deze situatie omgaan (copingstrategieën).

Zwangerschap of graviditeit is de toestand waarin een vrouw een bevruchte eicel, en vervolgens embryo en foetus, in zich draagt. Een zwangerschapsduur tussen 37 en 42 weken wordt als normaal beschouwd. De periode van 37 tot 42 weken wordt de "à terme periode" genoemd. De term graviditeit wordt ook gebruikt voor het aantal malen dat een vrouw zwanger is geweest. Samen met de pariteit, het aantal keren dat een vrouw bevallen is, geeft dit inzicht in de obstetrische voorgeschiedenis van de patiënt.